Deze les laat zien dat elke vorm van innerlijke aanval uiteindelijk altijd tegen jezelf gericht is. Niet omdat je werkelijk kwetsbaar bent, maar omdat je soms vergeet hoe onschuldig je bent. De les herinnert je eraan dat er een diepere laag in je bestaat waar niets beschadigd kan worden. Vanuit dat besef wordt duidelijk dat aanval niet logisch is, omdat je alleen iets zou kunnen bestrijden dat je zelf hebt bedacht.
De tekst verplaatst de aandacht van schuld naar de stille zekerheid dat je gedragen wordt door liefde. Je hoeft niets te verdedigen en niets te bewijzen. Je bent veilig omdat je deel uitmaakt van iets wat veel groter en zachter is dan je eigen gedachten over jezelf.
Verdieping
De les beschrijft een oerverbondenheid met het licht in jezelf. Wanneer je dat licht aanvalt, voelt het alsof je eigen fundament verschuift. Elke gedachte waarin je jezelf tekortdoet, bekritiseert of afwijst, is in feite een aanval op je eigen onschuld.
Wanneer je die onschuld erkent, valt er veel weg: spanning, oordeel, angst. Je hoeft dan niet langer te zoeken naar veiligheid buiten jezelf. Zondeloosheid staat hier niet voor perfectie, maar voor de erkenning dat je waarde niet afhankelijk is van gedrag, fouten of verhalen. Het verwijst naar een onveranderlijke kern waarin je al heel bent.
De les nodigt uit om te vertrouwen op die kern. Aanvallen op jezelf of anderen verliezen hun betekenis wanneer je ziet dat jouw onschuld gedeeld wordt door iedereen. In dat erkennen komt ontspanning, want je laat af wat je nooit werkelijk heeft gediend.
Innerlijke keuze reflectie
Vandaag kies ik ervoor mijn eigen onschuld niet langer te bestrijden, maar te erkennen als mijn natuurlijke staat.
Affirmatie
Ik rust in mijn zondeloosheid en voel de veiligheid die altijd in mij aanwezig is.