Ik heb lang gedacht dat ik een losstaand mens was, afgescheiden van iets groters. Iemand die alleen door de wereld liep, vast in een lichaam, met mijn eigen gedachten en zorgen.
Maar nu begrijp ik dat alles wat ik werkelijk ben en alles wat ik werkelijk heb, voortkomt uit dezelfde Bron als alles wat echt leeft: Liefde zelf. Zonder die Bron zou ik verdwalen in gedachten van tekort, angst of verlies.
Vandaag wil ik stoppen met denken dat ik alles zelf moet regelen of dat mijn geluk afhankelijk is van omstandigheden of andere mensen. Mijn waarde, veiligheid en vreugde zijn al in mij aanwezig, omdat ik verbonden ben met die Bron. Alles wat vandaag vreugde, vrede of helderheid brengt, heb ik niet zelf gemaakt – het is gegeven.
Als ik me los voel of leeg, is dat alleen omdat ik mijn aandacht even op iets anders richt. Zodra ik terugkeer naar de herinnering van wie ik werkelijk ben, voel ik weer dat alles er altijd al was. Ik wil in mezelf – en in anderen – de onschuld en heelheid zien die er altijd is, ook al vergeten we die soms.
We zijn het moe om ons afgescheiden en eenzaam te voelen. We verlangen naar het besef dat we thuis zijn, in een werkelijkheid waar we nooit uit weg konden gaan. Vandaag keren we innerlijk terug naar dat thuis – niet door te vechten of te bewijzen, maar door ons te laten dragen door wat ons altijd al draagt.
Affirmatie
“Ik leef in en door de Bron van Liefde. Alles wat ik ben en alles wat ik heb, is al compleet in mij.”