Ik ben geen lichaam, ik ben vrij.
Want ik blijf wat ik ben, zo schiep God mij
(186) De verlossing van de wereld hangt af van mij.
De gaven van God zijn aan mij toevertrouwd, want ik ben Zijn Zoon. En ik wil Zijn gaven schenken waar Hij ze heeft bestemd.
Ik ben geen lichaam. Ik ben vrij.
Want ik ben nog steeds zoals God mij geschapen heeft.
Je hebt een rol in het grote geheel. Niet omdat je speciaal bent op een egoïstische manier, maar omdat je deel uitmaakt van het geheel. Jij bént het geheel, in een unieke vorm.
Deze les vraagt je niet om iets te worden wat je niet bent. Je hoeft geen spiritueel ‘supermens’ te zijn. Geen perfecte denker of doener. Alleen maar bereid om te luisteren. Stil te worden. Te vertrouwen dat de Bron weet wat ze doet – ook via jou.
De verlossing van de wereld klinkt als een grote opdracht. Maar het is eigenlijk iets heel eenvoudigs: kiezen voor vergeving in plaats van oordeel. Voor verbinding in plaats van afgescheidenheid. Voor liefde in plaats van angst.
Je hoeft niet te weten hoe. Je hoeft het niet perfect te kunnen. Je mag vertrouwen dat alles wat je nodig hebt, al in jou aanwezig is – of op het juiste moment naar je toe zal komen.
Het ego zal zeggen dat je niet goed genoeg bent. Dat het aan anderen is om de wereld te helen. Maar dat is vals bescheiden. Het is angst vermomd als nederigheid. Vandaag mag je dat doorzien.
Je bent hier om te geven wat je ontvangen hebt. De liefde, de stilte, de zachtheid die je zelf misschien pas net leert kennen, wil zich via jou uitbreiden. En dat hóeft niet groots te zijn. Iemand aankijken met mildheid. Niet reageren op een aanval. In een gespannen situatie een brug zijn. Dát is verlossing.
Als je zegt:
Ik ben geen lichaam. Ik ben vrij.
herinner je jezelf eraan dat je veel meer bent dan je verhalen, emoties of patronen.
En als je zegt:
De verlossing van de wereld hangt af van mij,
erken je dat jouw keuze ertoe doet. Jouw innerlijke vrede is geen privézaak. Ze heeft invloed. De wereld is geen losstaand iets buiten jou – ze weerspiegelt jouw denken, jouw keuzes, jouw bereidheid om opnieuw te kijken.
Vergeving is hier jouw vorm van liefde. Daar begint alles mee. Het is hoe je terugkeert naar jezelf én de ander. Hoe je de sluier oplicht die liefde leek te verbergen.
In elke situatie, hoe klein ook, kun jij bijdragen aan die herinnering. Niet door iets te forceren, maar door te zijn wie je werkelijk bent: vrij, heel en verbonden.
Lees les 205 in Een Cursus in Wonderen
Lees les 186 in Een Cursus in Wonderen
Lees de eerdere uitleg van les 186 hier