Deze les nodigt je uit om iets fundamenteels los te laten: de behoefte om controle te houden over wat er straks gaat gebeuren. Want zodra je de toekomst overlaat aan iets groters, aan de Liefde zelf, aan dat wat je in de Cursus ‘God’ kunt noemen, stap je uit de angst en het piekeren. En daarmee stap je een innerlijke ruimte binnen waarin vrede mogelijk is, hier en nu.
De Cursus bedoelt met God geen man op een troon, maar de bron van alles wat leeft. Een stille, zekere liefde die nooit veroordeelt, altijd wacht, en jou door alles heen wil herinneren aan wie jij werkelijk bent. In die Liefde is geen straf, geen vergelding en geen angst. Alleen een diep weten dat je veilig bent, precies waar je bent.
Zodra je je toekomst aan deze liefdevolle kracht toevertrouwt, ben je niet meer overgeleverd aan oude patronen, angsten of het idee dat je alles zelf moet fixen. Je geeft de ketens van tijd en zorgen terug aan de Bron. En het wonderlijke is: op dat moment wordt ook je verleden genezen. Want zolang je de toekomst als een dreiging ziet, blijft het verleden je achterna jagen. Laat je die angst los, dan wordt ook het verleden mild, en wordt dit moment werkelijk nieuw.
Je oefent vandaag met deze eenvoudige keuze: om in verleiding of onrust, in piekergedachten of spanningen te zeggen:
Ik leg dit in Gods Handen.
En daarmee bedoel je: Ik geef dit over aan liefde. Ik hoef het niet zelf te dragen. Laat het anders worden gezien.
Door dit keer op keer te doen, ontstaat er iets nieuws: vertrouwen. Geen naïef vertrouwen dat ‘alles goed komt’, maar een innerlijk besef dat je niet meer alleen probeert te leven. En vanuit die rust ben je meer beschikbaar voor het leven zelf.