Een Cursus in Wonderen

Ik wil niets anders dan de Liefde herinneren, want daarin vind ik mezelf.

Vrede is wie ik ben. Ze is mij bij de schepping gegeven en kan nooit verdwijnen.

Mijn ware identiteit is liefde. Ik hoef er niet langer naar te zoeken, want zij is altijd bij mij gebleven.

God veroordeelt mij niet en ik hoef dat zelf ook niet te doen. Vandaag laat ik mijn zelfkritiek los en herinner ik mij dat ik voortkom uit liefde, en dat ik altijd heilig ben gebleven.

Vandaag laat ik alle illusies los en keer ik terug naar mijn ware zelf. Mijn wil is één met de Bron en dat besef maakt me vrij.

Mijn echte thuis is niet in deze wereld. Zodra ik ophoud iets van de wereld te willen, voel ik dat God me welkom heet in de vrede die altijd op me wacht.

Liefde stroomt vrij tussen God en mij. In die wederkerigheid vind ik vrede, veiligheid en eenheid met alles wat leeft.

Mijn ware Zelf is onschuldig, heel en compleet, verbonden met liefde. Ik hoef niets te zoeken om dat te worden – ik hoef het alleen te herinneren en door te geven.

Je bent nooit afgescheiden geweest van de Bron van Liefde en leven. Alles wat je nodig hebt is al in jou aanwezig. Laat het idee los dat je alles zelf moet maken of verdienen – het is je al gegeven.

God is altijd bij mij als mijn Levensbron en beschermende Geest. In Zijn liefde leef en beweeg ik, en vind ik rust en vrede in Zijn aanwezigheid.

In vrede en stilte opent de denkgeest zich voor de Stem van God. Door rust te vinden in het hart kunnen we Zijn liefdevolle boodschap horen en ervaren wie we werkelijk zijn. Vertrouwen en geduld brengen ons dichter bij de verbinding met onze Schepper, die altijd luistert en antwoordt.

Er is maar één ware vrede: de vrede van God. Alle andere zoektochten leiden slechts tot teleurstelling, verwarring en pijn. Wanneer we stoppen met zoeken naar vrede buiten onszelf en die aanvaarden waar zij werkelijk is, vinden we de rust die nooit eindigt.

Vrij van beperkingen
Zodra ik het lichaam niet langer zie als wat ik bén, herinner ik mijn ware aard: vrij, onaangetast en eeuwig. Niets kan mij binden, want ik ben geest.

De wortel van pijn
Vergeving is de sleutel die alle vormen van lijden geneest. Niet de wereld, maar mijn eigen oordeel houdt mij gevangen. Alleen mijn eigen vergeving bevrijdt me werkelijk.

Je hoeft geen dank van buitenaf. De dankbaarheid die jij zoekt, vind je in het vrijuit geven zonder iets terug te vragen. Wat je werkelijk geeft, geef je aan jezelf.

Aanval is zelfpijniging. Vergeving is bevrijding.
Wat ik een ander aandoe, keer ik in mezelf. In deze les ontdek ik dat ik alleen mezelf kruisig – of bevrijd.

Liefde is de weg die ik in dankbaarheid ga
Echte dankbaarheid ontstaat als we niemand meer buitensluiten. Niet door te vergelijken, maar door in alles en iedereen onze verbondenheid te erkennen, wandelen we in liefde.

Vertrouwen in het nu
Wanneer ik de toekomst loslaat, vind ik rust in het heden. Liefde wijst mij de weg.

Alles is een les in vergeving
Wat ik tegenkom, zie ik voortaan als een kans om te leren vergeven en anders te kijken. Niet de situatie doet pijn, maar mijn oordeel erover. God ziet mijn lijden niet graag en helpt mij herinneren wie ik werkelijk ben. Elk moment biedt een uitnodiging tot genezing.
Laat me weten als je dit ook als invoer voor je overzicht wilt laten verwerken, of als je liever een kortere affirmatie hebt voor meditatiegebruik.

Vergeving maakt vrij
Mijn enige werkelijke functie is vergeving — niet als plicht, maar als bevrijding. Als ik de ander vrijlaat van mijn oordeel, laat ik mezelf vrij. Zo herinner ik me wie ik werkelijk ben.

Mijn vrijheid ligt in het herinneren van wie ik ben.
Ik ben geen lichaam, geen verhaal, geen slachtoffer.
Ik ben de heilige Zoon van God Zelf. En als ik dit werkelijk aanvaard, verdwijnt angst vanzelf.

Ik ben geen lichaam. Ik ben vrij.Want ik ben nog steeds zoals de Bron mij geschapen heeft.(190) Ik kies de vreugde van Liefde in plaats van pijn.Ik ben geen lichaam. Ik ben vrij.Want ik ben nog steeds zoals de Bron…

Ik ben geen lichaam. Ik ben vrij.
De Liefde van God leeft in mij – nu.
En die Liefde maakt me zacht, vrij, helder en veilig.

Ik ben geen lichaam. Ik ben vrij.
In mij leeft nu al de vrede van God. Ik hoef niets te zoeken of te wachten. Ik ben thuis in het licht dat altijd in mij straalt.

Ik ben geen lichaam. Ik ben vrij.
Door te geven wat ik zelf ontvangen heb – liefde, vrede, vergeving – zegen ik de wereld én mijzelf.

Ik ben geen lichaam, ik ben vrij.
De verlossing van de wereld hangt af van mij, omdat ik heb gekozen mijn ware functie te aanvaarden: vergeving.

Ik ben geen lichaam, ik ben vrij.
Vergeving is mijn functie. Als ik vergeef, herinnert de wereld zich wat ze is.

Je hebt alles een naam gegeven en zo afscheiding gemaakt. Maar jouw werkelijke erfgoed is Eén Naam: Liefde. Daarin zijn jij, ik en alles verbonden – vrij van grenzen en volkomen heel.

Je bent geen lichaam, maar een uitdrukking van Liefde zelf.
Door de Naam van Liefde aan te roepen, herinner je wie jij werkelijk bent: onschuldig, vrij en één met alles wat leeft.

Ik kies opnieuw voor vrede
Vrede is geen toeval of beloning, maar een keuze die ik nu kan maken. Als ik leer luisteren naar de stille stem in mij, leidt die me naar vrijheid.

In vertrouwen herken ik mezelf in de ander
Wanneer ik de ander zie als deel van mij, wordt vertrouwen vanzelf. Wat ons verbindt is sterker dan wat ons lijkt te scheiden. In die eenheid vind ik vrede.

Echte vrede vind je niet in deze wereld, maar in de stille aanwezigheid van liefde in jezelf. Alle pogingen om rust, geluk of veiligheid elders te zoeken leiden uiteindelijk tot teleurstelling. Pas als je stopt met zoeken en je overgeeft aan de vrede die al in jou is, kom je thuis.

In deze herhalingsperiode oefenen we elke dag met één idee. We geven dat onze volle aandacht. In de ochtend en avond nemen we er minstens vijftien minuten voor, en elk uur herinneren we ons eraan. Maar ook tussendoor gebruiken we…

Echte vrijheid is niet lichamelijk, maar innerlijk. Zolang je jezelf ziet als een lichaam, voel je je kwetsbaar, begrensd en onderworpen aan angst. Maar wanneer je je vereenzelvigt met wie je werkelijk bent – vrij van beperkingen, rustend in liefde – ontdek je een vrijheid die niet afhankelijk is van vorm of omstandigheden.

Het zijn niet de gebeurtenissen zelf die ons pijn doen, maar onze manier van kijken. Wanneer we onze oordelen loslaten, herinneren we ons wie we werkelijk zijn – vrij, vredig en onaantastbaar.

Jouw dankbaarheid is het geschenk dat jouw gaven blijvend maakt. Verlossing komt door dankbaar te geven en te ontvangen, zonder angst om kwetsbaar te zijn. God en jij zijn één in dankbaarheid, en deze dankbaarheid opent de weg naar ware kracht en vrijheid.

Elke aanval op een ander is in feite een aanval op jezelf. Alleen jouw eigen gedachten kunnen je pijn doen. Deze les helpt je om verantwoordelijkheid te nemen voor wat je denkt en voelt, en zo de weg naar vrijheid te openen. Zodra je niet langer gelooft dat een ander jouw vijand is, verdwijnt ook de angst voor God en komt verlossing dichterbij.

Dankbaarheid ontstaat niet uit vergelijking, maar uit verbondenheid. In plaats van te denken dat we dankbaar mogen zijn omdat het ons beter gaat dan een ander, herinnert deze les ons eraan dat we pas echt dankbaar zijn wanneer we de ander als deel van onszelf erkennen. Dankbaarheid en liefde horen samen – ze zijn beide een antwoord op de waarheid dat we één zijn in God.

Overgave is je werkelijke veiligheid.
Als je stopt met alles te willen beheersen en je toevertrouwt aan de liefde, komt er ruimte voor vrede, hier en nu.

Alles wijst je de weg terug naar vrede.
Wat het ook is, je kunt ervoor kiezen het met liefde te bekijken. En dan wordt het geen last, maar een les die je bevrijdt.

Je bent uit liefde ontstaan – en door vergeving herinner je dat.
Laat je oordeel los, en zie: de ander is net als jij. In hem herken je jezelf, en daarmee je bevrijding.

Herinner wie je werkelijk bent.
Je bent nog steeds het onschuldige, geliefde Zelf dat in vrede werd geschapen. Als je dat erkent, bevrijd je niet alleen jezelf – maar ook de wereld.

Je bent vrij om opnieuw te kiezen
Pijn is niet wat het lijkt. Ze is geen feit, maar een vergissing die je kunt laten gaan. Vandaag kies je opnieuw: voor vreugde, vrede en waarheid. Ze zijn al in jou.

Gods Liefde leeft in jou
Je hoeft niets te zoeken of te begrijpen. Laat alles los en keer terug naar wat altijd al waar is: de Liefde van God leeft nu in jou. Vanuit die stilte begint alles te stralen – in jou en om je heen.

Vrede is hier, niet straks
De vrede van God leeft in jou. Nu. Als je bereid bent naar binnen te kijken, ontdek je dat je niets hoeft te zoeken of te verdienen. Je bént al het licht dat je wilde vinden – en dat straalt vanzelf naar alles om je heen.

Zegenen is jezelf herinneren
Wat je in liefde geeft, geef je aan jezelf. Door te zegenen, zie je de wereld en jezelf zoals je werkelijk bent: onschuldig en heel. Zo verdwijnt elk idee van verlies of offer, en groeit de liefde waar je haar deelt.

Je rol is van betekenis.
Vergeving is jouw functie hier – en die is niet klein. De wereld verandert wanneer jij besluit je niet langer te laten leiden door angst of zelftwijfel, maar te luisteren naar de stille stem in jou die weet wat waar is. Je hoeft niets anders te zijn dan wie je bent. De verlossing van de wereld hangt af van jou – precies zoals je nu bent.

Werkelijke vrede vraagt geen woorden, maar oprechte intentie. Zolang we zoeken naar vervulling in dromen, houden we vrede op afstand. Maar als we haar echt verlangen, valt elke illusie weg en ontvangen we wat altijd al van ons was.

Door iets een naam te geven, geven we het betekenis — en ontstaat afscheiding.
We oefenen vandaag in het zien voorbij namen, betekenissen en oordelen. Wat we werkelijk zijn, is ongedeeld, stil en tijdloos — en dat is ons ware erfgoed.

Gods Naam als sleutel tot herinnering en bevrijding
Door Gods Naam te herhalen, herinner je je jouw ware identiteit en bevrijd je jezelf van illusies. In die Naam schuilt de kracht om de wereld en jezelf te genezen en te verenigen in eeuwige vrede.

Thuiskomen in jezelf
Onder alle onrust leeft de stille herinnering aan wie je bent en waar je thuishoort. Door even stil te zijn, laat je je meevoeren naar het heilig Kind in jou dat je veilig naar huis leidt.

Wat ik in de ander zie, zie ik in mijzelf. Vandaag laat ik mijn focus op fouten los en kies ik ervoor om onschuld te zien. Want mijn broeders zijn één met mij. En dus vertrouw ik.

Genade tilt ons uit boven de wereld. We hoeven niets te doen, alleen bereid zijn. In plaats van angst en verdediging kiezen we liefde. En dan herinneren we ons: God is. En wij zijn zoals Hij.

Er is geen dood. Alleen leven, want wij zijn één met God. Zijn genade leeft al in ons. Vandaag herinneren we dat we nog steeds Zijn geliefde Zoon zijn, veilig in Zijn Liefde.