Les 210 – Ik kies de vreugde van God in plaats van pijn

Ik ben geen lichaam. Ik ben vrij.
Want ik ben nog steeds zoals de Bron mij geschapen heeft.

(190) Ik kies de vreugde van Liefde in plaats van pijn.
Ik ben geen lichaam. Ik ben vrij.
Want ik ben nog steeds zoals de Bron mij geschapen heeft.

Innerlijk inzicht
Deze les stelt iets radicaals: pijn is niet wat het lijkt. Het is geen feit, geen straf, geen lot, geen toeval. Pijn is een gevolg van een vergissing in mijn denken – van het moment dat ik ben gaan geloven dat ik afgescheiden ben van Liefde, van mijn Bron, van mijn ware Zelf. En hoewel het soms overweldigend écht lijkt, zegt deze les: alle pijn verdwijnt zodra ik haar anders ga bezien.
Pijn is een signaal dat ik naar illusie luister, niet naar waarheid. Dat ik geloof in aanval, schuld, verlies of eenzaamheid. Maar dat zijn niet de Gedachten van Liefde. Die zijn zacht, genezend, helder. De Bron heeft mij vreugde gegeven – als mijn erfgoed, mijn natuur, mijn kompas.
Vandaag herinner ik me: pijn is niet mijn lot, maar mijn keuze. En dus kan ik opnieuw kiezen.

Pijn is niets dan een gedachte…
Een idee dat ik ooit ben gaan geloven.
Maar ik kan die gedachte loslaten.
Ik kan kiezen voor iets anders.

Wat is pijn eigenlijk?
Pijn lijkt zo echt.
Maar het is niet wat het lijkt.
Het is een vergissing in waarneming.
Een droom over afgescheiden zijn.
Een oud idee dat je alleen bent, gestraft, of schuldig.
Maar God kent jou niet op die manier.
Hij heeft jou niet voor lijden gemaakt.
Zijn Wil voor jou is vreugde – zuiver, zacht, en grenzeloos.
En die vreugde is niet ver weg.
Ze is al in jou.
Altijd al geweest.

Waar ik vandaag voor kies
Ik geef mijn innerlijke toestemming niet langer aan de gedachte dat ik moet lijden, dat het nodig is, of dat ik het verdien. Ik neem de uitnodiging van deze les aan: ik leg de wapens neer, ook de subtiele vormen van zelfaanval.
Ik kies opnieuw. Niet in strijd, maar in stilte.
Niet met wilskracht, maar met overgave.
Ik kies de vreugde van Liefde, die er altijd al was.
Ik geef geen waarde meer aan het idee dat pijn mij iets leert. Ik keer terug naar het weten dat liefde mij alles leert.
En als ik merk dat ik weer in oude verhalen stap, zeg ik zacht:
“Deze gedachte wil ik niet.
In plaats daarvan kies ik de vreugde van Liefde.”

Affirmatie
Ik ben geen lichaam. Ik ben vrij.
Want ik ben nog steeds zoals God mij geschapen heeft.
Ik kies de vreugde van God in plaats van pijn.
En ik leg alles wat dat in de weg lijkt te staan, zachtjes neer.